Wat is een slingeruurwerk

Een slingeruurwerk is een type klok dat een slinger (een zwaaiende slinger) als tijdselement gebruikt. Het voordeel van een slinger voor tijdwaarneming is dat het een harmonische oscillator is: hij oscilleert met nauwkeurige intervallen heen en weer, afhankelijk van zijn lengte, en is bestand tegen oscilleren met andere snelheden. Vanaf de uitvinding van Christiaan Huygens in 1656, geïnspireerd door Galileo Galilei, tot de jaren dertig van de vorige eeuw, zijn slingerklokken de meest nauwkeurige tijdwaarnemers ter wereld geweest en daarom worden ze veel gebruikt. Gedurende de 18e en 19e eeuw waren slingerklokken in huizen, fabrieken, kantoren en treinstations de belangrijkste tijdstandaard voor het regelen van dagelijkse routines, werkdiensten en openbaar vervoer. Hun hogere nauwkeurigheid zorgt voor een sneller levenstempo, wat vereist is voor industriële locaties. Huishoudelijke slingerklokken werden in de jaren dertig en veertig van de twintigste eeuw vervangen door goedkopere synchrone elektronische klokken. Slingerklokken worden nu vooral bewaard vanwege hun decoratieve en antieke waarde.

De slingeruurwerk moet stilstaan ​​om te kunnen werken. Elke beweging of versnelling kan de beweging van de slinger beïnvloeden, wat resulteert in onnauwkeurigheden, dus in draagbare klokken moeten andere mechanismen worden gebruikt.